" ÖLDÜĞÜM ZAMAN "

 

Okumadan Geçme bu kitabı

Öldüğüm zaman

Senden çok uzaklarda olacağım

Kara haberi

...aylarca sonra duyacaksın

Çok sevdiğin İstanbul’un

İstiklâl caddesinde

Tanıdığın herhangi bir kimse

— o ölmüş

— duydum, çok üzüldüm diyecek

Sen her şeyden habersiz

Bir yabancıdan bahsedercesine

— kim? diye soracaksın

Fakat sorun cevapsız kalacak

Adım söylenmeden anlayacaksın öldüğümü

Ve başka hiçbir şey sormadan

Yanaklarında iki damla yaş

İçinde bir eziklik

O anlamsız kalabalığın içinde

Ağır ağır yürüyeceksin

Sonra birden bire her şeye boş verip

Adımı ve bütün hatıramı

Taksim meydanında tüküreceksin

Öldüğüm zaman

Sen yine bu kadar güzel olacaksın

Yine bu kadar zalim bu kadar taş yürekli

Yine çevrende hayranların dolaşacak

Sekiz on el birden uzanacak

Sigaranı yakmak için

Geçtiğin sokaklarda

Saatlerce kalacak parfümünün kokusu

Yine seni her göreni kendine râm edeceksin

İzin yıllar yılı silinmeyecek düşüncelerden

Yine âşıklarına uykuyu haram edeceksin

Öldüğüm zaman

Aslında kurtulmuş olacaksın benden

İnan hafifleyeceksin

Belki ara sıra hatırlasan da

— benim ne suçum var

— bu kadar sevmeyeydi diyeceksin

Bense her şeye rağmen diyorum ki

Öldüğüm zaman

Bana senden uzaklarda

Basit, gösterişsiz bir mezar kazsınlar

Ne arayanım olsun ne sevenim

İnsanlardan bir tek dileğim var benim

Mezar taşıma seni sevdiğimi yazsınlar...

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN